Γιος του Κρόνου και της Ρέας, αδερφός του Δία και του Πλούτωνα, που μετά την εκθρόνιση του Κρόνου, του δόθηκε η εξουσία της θάλασσας και όλων των υγρών στοιχείων που είναι στην επιφάνεια ή στα έγκατα της Γης. Άλλοτε δημιουργεί κι άλλοτε καταστρέφει.
Το όνομα Ποσειδών προέρχεται από το ρήμα σείω που σημαίνει κινώ (εξ ου και ο σεισμός), και τη λέξη πέδον που σημαίνει γη.
Είναι αυτός που κινεί την γη, γι’ αυτό και ο Ορφικός Ύμνος τον αποκαλεί ‘γαιοκράτη και κοσμοσείστη είθε να σώζεις τα στηρίγματα της γης’, αφού θεωρούσαν ότι τα έγκατα της γης έχουν σχέση με τη θάλασσα και τους ωκεανούς.
Άλλη ερμηνεία για το όνομα Ποσειδών, είναι ότι σημαίνει τη θάλασσα και προέρχεται από τους πόδας δεσμείν δηλαδή από τα δεμένα πόδια, αφού κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να περπατήσει όταν βρίσκεται μέσα σε αυτή και νιώθει σα να’ ναι τα πόδια του δεμένα.
Αυτή η ερμηνεία έχει μεγάλη σχέση με το ότι στην αστρολογία οι Ιχθύς, το ζώδιο που κυβερνά ο Ποσειδών, αντιπροσωπεύουν πάνω στο ανθρώπινο σώμα το σημείο των ποδιών μας. Επίσης η λέξη ιχθύς προέρχεται από το ρήμα ιθύω (το χ είναι πλεονασμός) που σημαίνει ορμώ. Ιχθύς = αυτός που βρίσκεται πάντα σε ορμή, αυτός που διαρκώς κινείται.
Κι αν σκεφτούμε ότι πράγματι τα ψάρια μέσα στη θάλασσα βρίσκονται μονίμως σε μια κινητικότητα, ρέουν και πλέουν χωρίς σταματημό, και με μεγάλη ορμή, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε απόλυτα και το συσχετισμό τους με τον Ποσειδώνα που σείει, κινεί τη γη και τα έγκατα της με την ίδια αέναη κινητικότητα.
Το ίδιο το ζώδιο των Ιχθύων έχει να κάνει με μια μόνιμη ρευστότητα γι’ αυτό και το σύμβολο τους είναι δύο ψάρια που κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις.
Ο Ποσειδώνας είναι χθόνιος Θεός, παιδιά του είναι χθόνιες θεότητες, σκληροί άντρες αλλά και τέρατα. Χθόνιος από τη Χθώνα που σημαίνει τα έγκατα γαίας και υδάτων. Ιχθύς- Χθόνιος- Χθών.
Στην Αστρολογία ο Ποσειδών ονομάζεται με το λατινικό όνομα Neptune.
Το οποίο προέρχεται από το ελληνικό ρήμα Νίπτω = Πλένω. Προέρχεται επίσης από το επίθετο του Ποσειδώνα, Πότνιος = Σεβάσμιος.
Αυτή είναι και η διπολικότητα του Ποσειδώνα, ο οποίος είναι ένας πολύ μυστήριος πλανήτης, συμβολίζει τη φαντασία και οτιδήποτε είναι κρυμμένο αφού εξουσιάζει τον απόκρυφο κόσμο των υδάτων. Εκπροσωπεί το ασυνείδητο και τα συναισθήματα, τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με το υγρό στοιχείο. Το συναίσθημα, η ικανότητα να συναισθανόμαστε τους άλλους και να τους συμπονούμε, η ανάγκη μας να ενωθούμε με το Θεϊκό στοιχείο και να ανακουφίσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους μέσω μιας ρευστής, άυλης, συμπαντικής αγάπης κι αποδοχής, προέρχονται από την επίδραση του Ποσειδώνα στο ωροσκόπιο μας.
Ο Ποσειδώνας είναι η υπέρβαση μας σε ένα κόσμο στον οποίο είμαστε παγιδευμένοι σε ένα σώμα, ενώ η υπόσταση μας, η ψυχή μας, προέρχονται από πεδία που έχουν να κάνουν με το όνειρο κι αυτό που δεν μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι, και μπορεί να το νιώσει μόνο αυτός που είναι ανοιχτός και δεκτικός και βλέπει με τα μάτια μιας άλλης διάστασης που δεν μπορεί να την εκφράσει στο γήινο πεδίο. Γι’ αυτό διαλέγει το χώρο της Τέχνης, ή της Μεταφυσικής, γιατί μέσω αυτών μπορεί να εκφράσει με συμβολισμούς κι όχι με λέξεις αυτό που έχει συλλάβει ο ανώτερος του εαυτός, κι έτσι μπορεί να βρεθεί σε ένα κόσμο που οι ιδέες, η κατάνυξη και η εσωτερική αλήθεια δίνουν ένα νόημα πολύ πιο πραγματικό από τα συμβατικά, τεχνοκρατικά, φθαρτά γεγονότα.
