Ονειροκρίτης: Μέρος A: Μια κοινή παρανόηση!

Εάν μπορούσαμε να μάθουμε τον τρόπο να έχουμε περισσότερη επίγνωση των ονείρων μας και να δίνουμε πολύ προσοχή στις πληροφορίες που μας παρουσιάζουν, θα είχαν εκπληκτικό αντίκτυπο στην ζωή μας. Αναλογιστείτε την διαφορά μεταξύ κάποιου που δεν μπορεί να αποφασίσει τί κατεύθυνση να πάρει στην καριέρα του και την ζωή του με κάποιον που όλη του την ζωή διατηρεί ένα όνειρο. Οι άνθρωποι εκείνοι, οι οποίοι έχουν όνειρα για την ζωή και την ύπαρξή τους είναι τυχεροί. Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα στην ζωή είναι να χρησιμοποιεί κάποιος την φαντασία του στην υπηρεσία του εαυτού του.

Τα όνειρα είναι τόσο φυσική λειτουργία όσο και ο ύπνος. Πολλοί από μας θυμόμαστε τα όνειρα που είδαμε αμέσως μόλις ξυπνήσουμε, ή θυμόμαστε ένα απόσπασμα της ονειρικής πλοκής κατά την διάρκεια της ημέρας. Μπορεί να ξυπνήσουμε από βαθύ ύπνο και να θυμόμαστε ένα όνειρο που μας κατέπληξε, ή το οποίο με κάποιον τρόπο αιχμαλώτισε την προσοχή μας, και το οποίο είχε μεγάλη σημασία στην προσωπική μας ζωή. Πολύ συχνά τα όνειρα μας μιλούν και μας προειδοποιούν για κάποιο μελλοντικό ή παρελθοντικό συμβάν.  
 
Οι ονειρευόμενοι διαπιστώνουν ότι η ξυπνητή ζωή και η ζωή κατά την διάρκεια του ύπνου είναι εξίσου σημαντικές. Πολλοί πολιτισμοί θεωρούν ότι τα όνειρα είναι μια προέκταση της ξυπνητής ζωής και δεν πρέπει να αγνοούνται. Διαπιστώνουν ακόμη ότι περιστατικά, τα οποία συμβαίνουν μέσα στα όνειρα γίνονται ταυτόχρονα και στην φάση της εγρήγορσης, και ότι η ζωή δεν παραμένει αδρανής. Διάφορες καταστάσεις της ξυπνητής ζωής διαρκώς δουλεύονται και επιλύονται στην κατάσταση του ονείρου. Ο υποσυνείδητος νους είναι μια μεγάλη αποθήκη πληροφοριών και κάποιες φορές μπορούμε να έχουμε πρόσβαση σε αυτό το μέρος του εαυτού μας μόνο όταν κοιμόμαστε.

Όλοι μας βλέπουμε όνειρα όταν κοιμόμαστε, έστω και αν μπορεί να μην τα θυμόμαστε παρά μετά από αρκετές εβδομάδες, ή και μήνες. Υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι δεν βλέπουν ποτέ όνειρα, ή τουλάχιστον δεν τα θυμούνται. Διάφορες επιστημονικές έρευνες με την βοήθεια ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (ΗΕΓ) σε άτομα που κοιμόνταν έδειξαν ότι παρουσίαζαν την φάση της γρήγορης κίνηση των ματιών (ΓΚΜ ή REM) όταν βίωναν τρισδιάστατες ολογραφικού τύπου εμπειρίες εντός πολύ σύντομου χρονικού διαστήματος. Κατά την διάρκεια αυτής της φάσης, το σώμα είναι αδρανές, ενώ ο εγκέφαλος δραστηριοποιείται. Αυτή είναι η φάση στην οποία εκτυλίσσεται το μεγαλύτερο μέρος της ονειρικής πλοκής. Διάφορες μελέτες έδειξαν ότι όλα τα άτομα που οι ερευνητές ξυπνούσαν στην φάση REM, ανέφεραν πώς αμέσως πριν τα ξυπνήσουν έβλεπαν όνειρα.

Όσοι δίνουν την δέουσα προσοχή στα όνειρά τους, αποκομίζουν μια βαθύτερη αντίληψη σχετικά με όλα τα ζητήματα της καθημερινής εμπειρίας και καθοδήγηση. Άλλοι άνθρωποι αναφέρουν ότι ήταν σε θέση να αποφύγουν μια σωρεία προβλημάτων εκλαμβάνοντας τα όνειρά τους σαν προφητικά προμηνύματα και ως πηγή πολύτιμων πληροφοριών, στις οποίες δεν θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση ενώ θα ασχολούνταν στην ξυπνητή τους ζωή με όλα αυτά τα ζητήματα.

Η καθηγήτρια Φράνσις Χόισσενσταμμ εργαζόταν επί πολλά χρόνια ως ψυχολόγος, εξερευνώντας το ασυνείδητο κομμάτι του νου μέσω της τήρησης ημερολογίου ονείρων και της δημιουργικής φαντασίας. Κάποια στιγμή, η Φράνσις είδε ένα όνειρο, το οποίο της άλλαξε εντελώς την πορεία τής ζωής της. Ξύπνησε από τον ύπνο της λέγοντας, «Είμαι καλλιτέχνης, ήμουν πάντοτε μία καλλιτέχνης και πρέπει να ζωγραφίζω.» Το όνειρο αυτό είχε τόσο μεγάλο αντίκτυπο μέσα της, ώστε παραιτήθηκε από την θέση της καθηγήτριας στο πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες, έκλεισε το γραφείο που είχε ως επαγγελματίας ψυχολόγος και άρχισε αμέσως να ζωγραφίζει. Η Φράνσις σήμερα είναι μια επιτυχημένη επαγγελματίας ζωγράφος και τα έργα της εκτίθενται ανά τον κόσμο.

Η Ουάντα Μπουρχ, μια γυναίκα που αντιμετώπισε με επιτυχία τον καρκίνο του στήθους, στο βιβλίο της «Εκείνη Που Ονειρεύεται», αναφέρει ότι εκείνο που την έκανε να πάει στον γιατρό ήταν ευθείες προειδοποιήσεις που έλαβε στο όνειρό της σχετικά με την κατάσταση της υγείας της. Τα όνειρα τής έσωσαν την ζωή. Τα όνειρα μπορούν να χρησιμεύσουν στην επίλυση προσωπικών συγκρούσεων. Κάποτε με επισκέφτηκε κάποιος που βρισκόταν αντιμέτωπος με μια διαρκή πίεση και αρνητικότητα από έναν συνάδελφο του στην δουλειά, μαζί με τις δικές του εργασιακές ανασφάλειες. Μέσω ενός ονείρου κατόρθωσε να δει τα προβλήματα του συναδέλφου του από μια διαφορετική σκοπιά. Το αποτέλεσμα ήταν να μπορέσει να προσπεράσει όλη αυτήν την αρνητικότητα και να τον συγχωρήσει. Η αλλαγή στην στάση του πρέπει να έγινε φανερή και σε αυτόν τον συνάδελφό του, γιατί η μεταξύ τους σχέση άλλαξε εντελώς.

Διαβάστε το Μέρος Β' εδώ