Γνωρίζουμε τα πάντα για τα χαρακτηριστικά, τις συνήθειες και τις προτιμήσεις των ζωδίων, αλλά δε γνωρίζουμε τίποτα για την προέλευσή τους!
Από που, άραγε, πήραν το όνομά τους και πως συνδέονται οι αστερισμοί τους με την ελληνική και όχι μόνο μυθολογία; Τα ζώδια είναι 12 ίσα ενεργειακά τμήματα στα οποία χωρίζεται ο ζωδιακός κύκλος, επηρεάζοντας ανθρώπινα γεγονότα και καταστάσεις.
Ουσιαστικά, η ονομασία του εκάστοτε ζωδίου προκύπτει από τον αστερισμό στον οποίο βρισκόταν ο Ηλιος τη δεδομένη στιγμή. Ας τα δούμε, όμως, αναλυτικά...
ΚΡΙΟΣ Όσο και να περίμενε κανείς πως το πρώτο ζώδιο του κύκλου θα ήτανε ο Αιγόκερως, σύμφωνα πάντα με το ημερολογιακό έτος, το ζώδιο του Κριού δεν βρίσκεται καθόλου τυχαία σε αυτή τη θέση. Από τη δημιουργία της Γης και κατά την εαρινή ισημερία μέχρι τον 1ο αιώνα π.Χ., ο Ήλιος βρισκόταν στον αστερισμό του Κριού και γι’ αυτό το λόγο πήρε τα σκήπτρα ως o «άρχων των ζωδίων». Ο Κριός ταυτίστηκε με το μυθολογικό κριάρι «Χρυσόμαλλον Δέρας», το δέρμα, δηλαδή, ενός μεγάλου χρυσού κριαριού, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως μέσο διαφυγής του Φρίξου και της Έλλης, παιδιά του βασιλιά του Ορχομενού.
Η μητριά τους, η Ινώ, η δεύτερη γυναίκα του βασιλιά Αθάμαντα, έπεισε τον πατέρα τους να τα θυσιάσει ώστε να αντιμετωπιστούν οι κακές σοδειές που μάστιζαν το βασίλειο και τότε, εκείνα δραπέτευσαν με το Χρυσόμαλλο Κριάρι. Ενώ πετούσαν επάνω από τα Δαρδανέλια, σε μία στενή θάλασσα, η Έλλη ζαλίστηκε, έπεσε και πνίγηκε. Το στενό αυτό ονομάστηκε Ελλήσποντος. Όταν ο Φρίξος έφτασε στην Κολχίδα για να βρει καταφύγιο, θυσίασε το κριάρι στο Δία και χάρισε το δέρμα του στο βασιλιά του τόπου, Αιήτη, για να τον ευχαριστήσει για τη φιλοξενία του.
Το «Χρυσόμαλλον Δέρας», όπως ονομάστηκε, τοποθετήθηκε στο ιερό άλσος του θεού Άρη και φυλασσόταν από έναν ακοίμητο δράκοντα. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Άρης ήτανε ο θεός του πολέμου, ο οποίος αγωνιζόταν σε κάθε μάχη με σκοπό πάντα τη νίκη. Το ζώδιο αυτό, με κυβερνήτη του τον πλανήτη Άρη, ταυτίζεται με το θεό Άρη, καθώς είναι πολύ ανταγωνιστικό, συμμετέχει σε όποια «μάχη» και αν προκύψει και δε σταματά ποτέ μέχρι βγει νικήτης!
ΤΑΥΡΟΣ
Αν και ο Ταύρος είναι το δεύτερο ζώδιο του κύκλου, την εαρινή ισημερία από το 4000 π.Χ. ως το 1700 π.Χ. περίπου, υπήρξε το ζώδιο που «άνοιγε το έτος» σε όλους τους αρχαίους ζωδιακούς κύκλους. Σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο, η Ευρώπη ήτανε αδελφή του Κάδμου, ιδρυτή της Θήβας και κόρη του Αγήνορα και της Τηλεφάσσας, ηγεμόνων της Φοινίκης. Μια μέρα πήγε στα λιβάδια της παραλίας, για να παίξει με τις φίλες της και για να μαζέψει λουλούδια.
Εκεί την είδε ο θεός Δίας και την ερωτεύτηκε. Για να την πλησιάσει, αλλά και για να μην την τρομάξει, μεταμορφώθηκε σε ένα λευκό, ήρεμο, εύσωμο και δυνατό ταύρο. Πήγε τυχαία δίπλα της, κάνοντας ότι βόσκει, προσπαθώντας να βρει τρόπους να την κατακτήσει. Εκείνη τότε τον είδε, τον πλησίασε και άρχισε να τον χαϊδεύει στην πλάτη. Γοητεύτηκε πολύ από τη μυϊκή του δύναμη και την όμορφη και επιβλητική κορμοστασιά του. Έτσι, έπεσε στην παγίδα του και δελεάστηκε να τον ιππεύσει.
Τότε εκείνος άρχισε να τρέχει με πολύ μεγάλη ταχύτητα, κάνοντας την Ευρώπη να κλαίει από το φόβο της. Σκέφτηκε να πηδήξει από τον ταύρο Δία, αλλά φοβόταν μη σκοτωθεί. Εκείνος συνέχισε την πορεία του και έφτασε στην Κρήτη. Όταν αποβιβάστηκε στο νησί, η Ευρώπη έψαχνε παντού να βρει τον ταύρο και αντίκρυσε μπροστά της το θεό Δία. Τότε εκείνος, πήρε το χέρι της Ευρώπης και την οδήγησε στο Δικταίον άντρο, όπου και ενώθηκαν ερωτικά.
Το ζώδιο αυτό, με κυβερνήτη τον πλανήτη Αφροδίτη, ταυτίζεται με τη θεά Αφροδίτη, τη θεότητα της ομορφιάς και του έρωτα. Η προσωπικότητα του Ταύρου, αν και είναι ερωτική, τείνει να είναι πολύ υπομονετική και ταυτόχρονα επιμονετική. Τέλος, όταν κάποιος τον πειράξει ή δε του φερθεί σωστά, νιώθει σα να βγαίνει στην αρένα και είναι έτοιμος να ορμήξει στο κόκκινο πανί και να συντρίψει όποιον έχει μπροστά του.
ΔΙΔΥΜΟΙ Ο Δίδυμος αποτελεί το πρώτο ζώδιο του αέρα και το τρίτο κατά σειρά ζώδιο στο ζωδιακό κύκλο. Σύμφωνα με τους αρχαίους 'Ελληνες και Ρωμαίους ο αστερισμός των Διδύμων απεικόνιζε τους Διόσκουρους, τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, τους δίδυμους γιους του Δία και της Λήδας. Μετά το θάνατό τους, ο Δίας τους μετάφερε στον ουρανό ως ανταμοιβή για την αδελφική τους αγάπη. Επιπλέον, ως ζωδιακός αστερισμός, οι Δίδυμοι συνδέθηκαν κατά πολύ με την αστρολογία, αλλά και σε πολλούς μύθους ή θρύλους.
Πρώτα απ’ όλα, εθεωρούντο προστάτες των ναυτικών. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως ο αστερισμός των Διδύμων βοήθησε τους Αργοναύτες κατά τη θύελλα που έθεσε σε κίνδυνο την «Αργώ», από όπου βγήκαν σώοι και αβλαβείς από την καταιγίδα. Ο Πλούταρχος, δε, τους αποκαλούσε Άνακες, δηλαδή βασιλιάδες και ο Θεοδώρητος Εφεστίους, θεούς δηλαδή της οικογένειας. Ακόμη, κατά την κλασική εποχή ο αστερισμός συμβολιζόταν συχνά με δύο αστέρες πάνω από ένα πλοίο.
Οι αρχαίοι αστρολόγοι, δε, θεωρούσαν ότι οι Δίδυμοι «κυβερνούν» τα ανθρώπινα χέρια και τους ώμους, ή τις υγρές οδούς όπως ο Εύξεινος Πόντος και ο Γάγγης. Γι’ αυτό το λόγο, πίστευαν πως είναι ένα καλότυχο ζώδιο που φέρνει ευφυΐα και ευρύτητα πνεύματος. Δεν είναι τυχαίο που ο Δίδυμος είναι απίστευτα καλός στο παιχνίδι των σχέσεων και της επικοινωνίας. Ακόμη, τα δύο πρόσωπά του τον βοηθάνε να ξεγλιστρήσει και να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση.
Ο κυβερνήτης του Διδύμου είναι ο Ερμής. Σύμφωνα πάντα με την ελληνική μυθολογία, ο θεός Ερμής είναι ο αγγελιοφόρος των θεών, αυτός, δηλαδή, που μεταφέρει τα νέα και τις ειδήσεις. Ο Δίας τον έχρησε προσωπικό του αγγελιοφόρο, καθώς ήταν ιδιαίτερα γρήγορος, επικοινωνιακός και δε μπορούσε να συγκριθεί με κανέναν άλλον.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ O Καρκίνος είναι το τέταρτο κατά σειρά ζώδιο του κύκλου και αποτελεί ένα από τα ζώδια του νερού. Ο αστερισμός πήρε το όνομά του από τον Αλεξανδρινό ποιητή Άρατο και συμβολίζει έναν γιγάντιο κάβουρα. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η θεά Ήρα είχε στείλει τον κάβουρα στη Λερναία Ύδρα ώστε να την προστατεύσει και να δαγκώσει τον Ηρακλή. Εκείνο, όμως, δεν τα κατάφερε, καθώς ο Ηρακλής τον συνέθλιψε, με αποτέλεσμα να πεθάνει και αυτό και η Λερναία Ύδρα.
Η Ήρα, τότε, τον «καταστέρισε», τον μετέτρεψε, δηλαδή, σε αστερισμό. Ως μικρό ζώο, απετέλεσε τον αμυδρότερο αστερισμό του ζωδιακού κύκλου, καθώς είχε τους λιγότερο φωτεινούς αστέρες. Επιπλέον, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, ο αστερισμός του Καρκίνου ονομάζεται και «Πύλη των Ανθρώπων». Εκείνοι θεωρούσαν πως οι ψυχές των ανθρώπων κατέβαιναν από τα ουράνια και εγκαθίστανται στα ανθρώπινα σώματα μέσω του αστερισμού του Καρκίνου.
Με κυβερνήτη τον πλανήτη Σελήνη, ο Καρκίνος μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει διάθεση, ακόμη και μέσα στην ίδια την ημέρα. Οι συχνές αλλαγές των φάσεων της, τον καθιστούν πολύ ευάλωτο και ευαίσθητο. Θυμίζει, δε, κάβουρα, ο οποίος προστατεύει το μαλακό εσωτερικό του από τους κινδύνους και έχει το σπίτι του ερμητικά κλειστό.
Ακόμη, συμβολίζει την οικογένεια και το σπίτι, ενώ είναι το ζώδιο της φροντίδας και της θαλπωρής. Κατά την αρχαιότητα, οι Έλληνες τιμούσαν τον κυβερνήτη του ως θεά, καθώς πίστευαν πως η Σελήνη είναι κόρη δύο Τιτάνων, του Υπερίωνα και της Θείας, αλλά και αδελφή της Hούς (Αυγής) και του Ηλίου, ο οποίος τη φωτίζει αιώνια λόγω της αδελφότητάς τους. Διαφορετικά το όνομά της μπορεί να βρεθεί ως Σελάνα, η κυρία της σεληνιακής ψυχής.
ΛΕΩΝ
Το πέμπτο ζώδιο του ζωδιακού κύκλου δεν είναι άλλο από τον Λέοντα. Είναι το πιο δυναμικό ζώδιο της φωτιάς, το οποίο χαρακτηρίζεται από την ενεργητικότητα και τη γενναιότητά του. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο αστερισμός του Λέοντα συμβολίζει το λιοντάρι της Νεμέας, το οποίο γεννήθηκε από την ένωση της Χίμαιρας με τον Όρθρο, το γιο του Τυφώνα και της Έχιδνας, το οποίο σκορπούσε το φόβο στην περιοχή.
Το λιοντάρι αποτέλεσε τον πρώτο άθλο του Ηρακλή, καθώς η θανάτωσή του ανατέθηκε σε εκείνον από τον Ευρυσθέα. Το δέρμα του ήταν τόσο σκληρό που δεν μπορούσε να τρυπηθεί από όπλο. Γι’ αυτό το λόγο, ο Ηρακλής πάλεψε με τα γυμνά του χέρια τον Λέοντα και κατάφερε να τον πνίξει. Έπειτα, χρησιμοποίησε τα ίδια τα δόντια του θηρίου να το γδάρει και να του πάρει το δέρμα, ώστε να φορέσει την «λεοντή» και να πάει περήφανος στον Ευρυσθέα.
Μόλις, όμως, εκείνος τον είδε να πλησιάζει, τρομοκρατήθηκε, νομίζοντας ότι είναι το ίδιο το λιοντάρι και κρύφτηκε σε ένα πιθάρι. Από τότε, ο Ηρακλής κράτησε την «λεοντή» και τη φορούσε πάντα σαν πανοπλία. Το νεκρό σώμα του Λέοντος μεταφέρθηκε από τους θεούς στον ουρανό και σχημάτισε τον αστερισμό του Λέοντα. Κυβερνήτης του Λέοντα είναι ο πλανήτης Ήλιος.
Οι αρχαίοι Έλληνες τον λάτρευαν σα θεό τους και τον φανταζόντουσαν σαν έναν όμορφο νεαρό, με χρυσό φωτοστέφανο, ο οποίος οδηγούσε το χρυσό του άρμα από την Ανατολή ως την Δύση καθημερινά. Λόγω του Ηλίου, ο οποίος είναι το κέντρο του ηλιακού συστήματος και συντηρεί τη ζωή στη Γη, ο Λέοντας επιθυμεί να είναι το κέντρο της προσοχής, ενώ ταυτόχρονα είναι λαμπερός και γεμάτος ενέργεια. Χαρακτηρίζεται, δε, από το θάρρος και την οργανωτική του ικανότητα.
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
Το έκτο ζώδιο στο ζωδιακό κύκλο είναι αυτό της Παρθένου. Το ζώδιο αυτό συμβολίζει την προσφορά εργασίας και την υγεία, ενώ είναι οργανωτικό, τυπικό και άκρως εργατικό. Το όνομα της Παρθένου σημαίνει Κόρη στην αττική διάλεκτο. Ο αστερισμός συμβολίζει την Περσεφόνη, την κόρη της θεάς Δήμητρας και του Δία, την οποία ερωτεύτηκε ο Άδης για την ομορφιά της και την άρπαξε μακριά από τη μητέρα της.
Σύμφωνα με το μύθο, ενώ η Περσεφόνη μάζευε ένα νάρκισσο, άνοιξε η γη, ξεπήδησε ο Άδης με το άρμα του και την πήρε στον Κάτω Κόσμο, όπου και εκεί την έκανε γυναίκα του. Αυτό, όμως, δεν άρεσε καθόλου στη μητέρα της, η οποία απαίτησε να γυρίσει πίσω. Έτσι, ο Άδης συμφώνησε να ανεβαίνει η Περσεφόνη για έξι μήνες στον Πάνω Κόσμο και να κατεβαίνει τους επόμενους έξι στον Κάτω.
Γι’ αυτό το λόγο, όταν η θεά Δήμητρα χαιρόταν που είχε κοντά της την κόρη της, έφερνε καλοκαιρία, ενώ τους μήνες που την είχε μακριά της έφερνε κακοκαιρία. Σημειώνεται, δε, πως ο αστερισμός αυτός ονομάζεται και ως ο «οίκος του Ερμή», καθώς οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως ο πλανήτης Ερμής βρισκόταν σε αυτό τον αστερισμό κατά τη στιγμή της Δημιουργίας του Σύμπαντος. Με κυβερνήτη, λοιπόν, τον Ερμή, όπως και το ζώδιο του Διδύμου, το ζώδιο της Παρθένου είναι περισσότερο πρακτικό, από επικοινωνιακό.
Όπως αναφέρουμε παραπάνω, ο Ερμής ήταν ο θεός της επικοινωνίας, ο αγγελιοφόρος του Δία, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες και δίνει στο ζώδιο αυτό την ικανότητα να μαθαίνει και να αναλύει τα νέα και τις ειδήσεις. Επιπλέον, ανήκει στα ζώδια της γης και χαρακτηρίζεται από την πρακτική του σκέψη, την προσπάθεια υλοποίησης πραγμάτων και καταστάσεων μέσω της σκληρής του δουλειάς, καθώς και από τα λογικά και σαφή του επιχειρήματα.
ΖΥΓΟΣ
Το ζώδιο του Ζυγού αποτελεί το έβδομο ζώδιο του κύκλου και το ζώδιο της δικαιοσύνης και της ορθής κρίσης. Χαρακτηριστικό του Ζυγού είναι η προσπάθεια για εξισορρόπηση της εκάστοτε κατάστασης και η ανάλυση της θετικής, αλλά και της αρνητικής πλευράς. Λόγω της εσωτερικής του ζυγαριάς, το ζώδιο αυτό μπορεί να γίνεται άκρως αναποφάσιστο, αλλά και διπλωματικό. Ο αστερισμός του Ζυγού είναι συνδεδεμένος με τη Νέμεσις ή αλλιώς τη «θεία δίκη».
Η Νέμεσις ως θεότητα προσωποποιούσε μαζί με τη Θέμιδα, την Ειμαρμένη κ.α. την έννοια της δικαιοσύνης και ο ρόλος της ήταν η αποκατάσταση της τάξης της φύσης, της ανθρώπινης κοινωνίας, του κόσμου, όταν αυτή διασαλευόταν. Η Νέμεσις τιμωρούσε την υπεροψία και την «ύβριν» των ανθρώπων. Ως θεότητα της δίκαιης απονομής της τιμωρίας, έφερνε, ουσιαστικά, δεινά στη ζωή αυτών που αδικούσαν τους άλλους. Με λίγα λόγια, έφερνε τη «θεία δίκη».
Σύμφωνα με τους αρχαίους Αιγύπτιους, ο αστερισμός αυτός συμβόλιζε την κρίση των ψυχών από τον θεό Aνούβι. Η καρδιά, μετά το θάνατο των ανθρώπων, ζυγιζόταν, κι αν ήταν ελαφρύτερη από ένα φτερό οδηγούνταν στον Οσίρι. Αν, πάλι, ήταν βαρύτερη καταστρέφοταν από την Αμμούτ, ενώ αν ήταν ίση, επανασαρκωνόταν και επέστρεφε στη Γη. Ακόμη, ο αστερισμός του Ζυγού ονομάζεται και «οίκος της Αφροδίτης», καθώς θεωρείται πως εκεί δημιουργήθηκε ο συγκεκριμένος πλανήτης.
Με κυβερνήτη, λοιπόν, τον πλανήτη αυτόν, ο Ζυγός καρπώνεται την ομορφιά και τον έρωτα της θεάς Αφροδίτης, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Το ζώδιο του Ζυγού επιθυμεί την εσωτερική και εξωτερική ομορφιά και βρίσκει, πάντα, τρόπο να την κατακτήσει. Τέλος, η Αφροδίτη κάνει το Ζυγό εκλεπτυσμένο, αέρινο, με υψηλή ποιότητα και χάρη.
ΣΚΟΡΠΙΟΣ Ο Σκορπιός είναι το όγδοο ζώδιο στον ζωδιακό κύκλο. Ως ζώδιο του νερού, ο Σκορπιός ζει για τα πάθη στα οποία αφήνεται να τον κυριέψουν. Είναι οξυδερκής και δυναμικός, ενώ χαρακτηρίζεται για τη ζήλεια και την εκδικητικότητά του. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Σκορπιός ήταν ακόλουθος της θεάς Άρτεμης, ο οποίος, κατ΄ εντολή της, σκότωσε με βέλος τον θρυλικό κυνηγό Ωρίωνα, όταν εκείνος ατίμασε την Ώπιν, μία από τις προστατευόμενές της.
Κατά τον μύθο, με εντολή του Δία, καταστερώθηκαν στο ζωδιακό κύκλο και οι δύο, ο Ωρίωνας και ο Σκορπιός, και έτσι ανατέλλει ο ένας όταν δύει ο άλλος. Επιπλέον, κατά την εποχή των Ρωμαίων, ο αστερισμός του Σκορπιού είχε συνδεθεί με πολλές προλήψεις και θρύλους. Εθεωρείτο πως η ηλιακή δύση του το φθινόπωρο ασκούσε κακή επιρροή στον καιρό και συνοδευόταν από θύελλες.
Οι αλχημιστές, από την άλλη, πίστευαν πως μόνο όταν ο Ήλιος βρισκόταν στον Σκορπίο, ο σίδηρος μπορούσε να μετατραπεί σε χρυσό, ενώ οι αρχαίοι αστρολόγοι θεωρούσαν το Σκορπιό ως ένα γόνιμο, αλλά «καταραμένο» ζώδιο. Σύμφωνα με τους ανωτέρω, ήτανε κακός οιωνός και αιτία πολέμων, αφού εκεί τοποθετούσαν τη γέννηση του πλανήτη Άρη, του θεού του πολέμου, κατά τη δημιουργία του Σύμπαντος.
Με κυβερνήτη του τον Πλούτωνα, ο Σκορπιός είναι δυνατός και ξέρει να πολεμά, να εξουσιάζει και να γεννιέται από τις στάχτες του. Ακόμη, είναι σταθερός, μεθοδικός και γοητευτικός σε επικίνδυνο βαθμό. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Πλούτωνας ήταν ο θεός του Κάτω Κόσμου και συνδέεται με τον θάνατο και την αναγέννηση σε μία νέα μορφή. Θεωρείται ένας από τους πιο δυνατούς θεούς, καθώς βασίλευε τους νεκρούς, έναν ολόκληρο, δηλαδή, κόσμο, στον οποίο όλοι αργά ή γρήγορα θα ταξιδέψουν.
ΤΟΞΟΤΗΣ
Το ένατο κατά σειρά ζώδιο στον ζωδιακό κύκλο είναι ο Τοξότης. Ανήκει στα ζώδια της φωτιάς και είναι άκρως ενεργητικό, περιπετειώδες και του αρέσει να εξερευνά οποιαδήποτε κατάσταση, ενώ ταυτόχρονα να εξελίσσεται σε οποιοδήποτε επίπεδο, κοινωνικό, οικονομικό, επαγγελματικό κ.α.. Η προέλευση της ονομασίας του αστερισμού του Τοξότη δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρη. Ο Ερατοσθένης ήτανε ο πρώτος που απεικόνισε τον Τοξότη, ως «Σάτυρο», που πιθανότατα να προήλθε από τα χαρακτηριστικά του πρωταρχικού Κενταύρου, Hea-bani, στη Μεσοποταμία.
Κάποιοι άλλοι θεωρούν πως ο Τοξότης συνδέεται με τον Κένταυρο Χείρωνα, προστάτη του κυνηγιού, γιο του Κρόνου και της Ωκεανίδας νύμφης Φιλύρας. Σύμφωνα με το Μανίλο, ο Τοξότης είναι ένας «γνήσιος» Κένταυρος με απειλητικό βλέμμα και δε σχετίζεται με τον ευγενικό και ήρεμο Κένταυρο Χείρωνα. Επιπλέον, καθότι είναι το επόμενο ζώδιο από τον Σκορπίο, το βέλος του θεωρείται ότι σημαδεύει την καρδιά του τελευταίου.
Ακόμη, το βέλος δείχνει πόσο μακριά επιθυμεί να πάει, αλλά και την απαγκίστρωση του από οτιδήποτε τον κρατάει στάσιμο. Με κυβερνήτη τον πλανήτη Δία, ο Τοξότης έχει το αίσθημα της παντοδυναμίας, της ελευθερίας, της αισιοδοξίας και της ζωντάνιας. Για τους αρχαίους Έλληνες, ο θεός Δίας ήταν ο βασιλιάς των θεών και ο κυρίαρχος του ουρανού. Υπήρξε ο δυνατότερος θεός, ο οποίος πήρε την εξουσία από τον ίδιο του τον πατέρα του, ύστερα από τιτανομαχία, βοηθούμενος από τους υπόλοιπους θεούς. Όπως ο θεός Δίας, έτσι και ο Τοξότης, είναι ενεργητικός, δυναμικός, άμεσος και τολμηρός. Ακόμη, είναι έτοιμος να δραπευτεύσει από μία κατάσταση και να φέρει στα μέτρα του μία άλλη.
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Ο Αιγόκερως αποτελεί το δέκατο ζώδιο στον ζωδιακό κύκλο. Βρίσκεται ανάμεσα στα ζώδια της γης και τείνει να έχει μία ιδιαιτέρως υλιστική και πρακτική άποψη επί των πραγμάτων. Η σοβαρότητα και η απαισιοδοξία του είναι δύο από τα βασικά χαρακτηριστικά του, ενώ διακατέχεται και από το αίσθημα της δικαιοσύνης. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο αστερισμός του Αιγόκερου συμβολίζει τον Αιγίπαν, τον γιο του Δία και της Αίγης, της συζύγου του τραγοπόδαρου θεού Πάνα. Το επάνω μέρος του σώματός του ήταν ανθρώπινο, ενώ το άλλο μισό ήταν κατσίκας.
Όταν ο Δίας είχε αιχμαλωτιστεί από τον Τυφώνα, ο δεύτερος του είχε αφαιρέσει τα νεύρα των χεριών και των ποδιών και τα είχε κρύψει μέσα σε δέρμα αρκούδας. Ο Αιγίπαν, όμως, μαζί με τον Ερμή τα έκλεψαν και του τα προσάρμοσαν πάλι, έτσι ώστε ο Δίας να ανακτήσει τις δυνάμεις του και να νικήσει τον Τυφώνα. Ο Δίας από ευγνωμοσύνη, μετέτρεψε τον Αιγίπανα σε αστερισμό με το όνομα Αιγόκερως. Ακόμη, ως ζωδιακός αστερισμός, ο Αιγόκερως συνδέθηκε με την αστρολογία, αλλά και με πολλούς θρύλους.
Οι Πλατωνικοί θεωρούσαν πως οι ψυχές των ανθρώπων, όταν εκείνοι πέθαιναν και το σώμα τις απελευθέρωνε, ανέβαιναν στα ουράνια, περνώντας ανάμεσα από τα άστρα του Αιγόκερου, και γι' αυτό ονομαζόταν «Πύλη των Θεών». Με κυβερνήτη τον Κρόνο, ο Αιγόκερως είναι δυνατός, μεθοδικός και σοβαρός, ενώ θα βρει τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να πετύχει τους σκοπούς του.
Στην αρχαιότητα, ο Κρόνος ήταν ο ηγέτης και ο νεότερος της πρώτης γενεάς των τιτάνων, θεών απόγονων της Γαίας και του Ουρανού. Νίκησε τον πατέρα του τον Ουρανό, και κυβέρνησε κατά τη διάρκεια της μυθολογικής χρυσής εποχής, έως ότου νικήθηκε από το γιο του, τον Δία. Ήταν ο μικρότερος σε ηλικία και δύναμη από τους Τιτάνες, αλλά και ο πιο πονηρός και φιλόδοξος, χαρακτηριστικά που τα έχει και ο Αιγόκερως.
ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Το προτελευταίο ή απλά το ενδέκατο ζώδιο του κύκλου είναι ο Υδροχόος. Άλλο ένα ζώδιο του αέρα, το οποίο αρέσκεται με το να ασχολείται με τα κοινά, να οραματίζεται και να καινοτομεί. Είναι εφευρετικό και μεγαλόπνοο και εκπλήσσει συνεχώς τους γύρω του με τις οργανωτικές του ικανότητες. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο αστερισμός του Υδροχόου συμβολίζει τον Γανυμήδη, έναν θεοποιημένο μυθικό νέο, φημισμένο για την ομορφιά του.
Ήταν πρίγκηπας της Τροίας, γιος του βασιλιά της Τρώα από τη Δαρδανία και της Καλλιρρόης, κόρης του θεού - ποταμού Σκάμανδρου. Μόλις τον είδε ο Δίας, εντυπωσιάστηκε και μεταμορφώθηκε σε αετό για να τον αρπάξει, να τον μεταφέρει στον Όλυμπο, όπου και του έδωσε αθανασία για να τον κάνει αιώνιο οινοχόο των θεών. Ως αποζημίωση, ο Δίας έστειλε τον Ερμή να προσφέρει για λογαριασμό του πατέρα του Γανυμήδη, ένα ζευγάρι άλογα γοργοπόδαρα σαν τον άνεμο κι ένα χρυσό κλήμα, έργο του Ηφαίστου.
Παρόλα αυτά, το γεγονός αυτό προκάλεσε τη ζήλια της Ήρας, αλλά και της κόρης της Ήβης, η οποία ήταν μέχρι τότε η οινοχόος των θεών. Και έτσι οι δύο γυναίκες ανάγκασαν τον Δία να «καταστερίσει» τον οινοχόο του, δημιουργώντας τον συγκεκριμένο αστερισμό. Σύμφωνα, ακόμη, με τους αρχαίους Έλληνες, ο Γανυμήδης είναι ο Υδροχόος του ζωδιακού κύκλου και προσωποποιεί το ανεξάντλητο νερό των σύννεφων που γονιμοποιεί τη Γη. Κυβερνήτης του Υδροχόου είναι ο πλανήτης Ουρανός.
Ο Ουρανός κάνει τον ζώδιο αυτό να είναι αξιοθαύμαστο και εκπληκτικό. Διαφέρει από τα υπόλοιπα, καθώς έχει διαφορετικές αξίες, πιστεύει σε άλλα αγαθά και ιδέες και μπορεί να οραματίζεται και να πράττει ταυτόχρονα. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Ουρανός ήταν ο πρώτος που είχε την εξουσία του Κόσμου. Επιπλέον, ήταν εκείνος που γέννησε πρώτο η Γη μόνη της, χωρίς να ενωθεί με κάποιον άλλο, και καθώς ήταν τόσο μεγάλος όση και εκείνη, αποφάσισε να το κάνει και ταίρι της.
ΙΧΘΥΕΣ
Το τελευταίο και δωδέκατο ζώδιο του ζωδιακού κύκλου είναι ο Ιχθύς. Κάποιοι θα λέγανε πως με αυτό το ζώδιο κλείνει ο κύκλος, συμβολίζοντας, ταυτόχρονα και την ολοκλήρωση, ενώ άλλοι πως ο Ιχθύς είναι η αφετηρία για καινούργια πράγματα, καθώς βρίσκεται ένα ζώδιο πριν από το πρώτο και μπορεί να συμβολίσει το παρασκήνιο, αυτά που πρόκειται να συμβούν, δηλαδή, και δεν τα γνωρίζουμε. Είναι το πλέον ονειροπόλο και ρομαντικό ζώδιο, όχι μόνο του νερού, αλλά και ολόκληρου του κύκλου.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο αστερισμός των Ιχθύων συμβολίζει τα δύο δελφίνια που συνόδευαν πάντα το θεό της Θάλασσας Ποσειδώνα στις διάφορες μετακινήσεις του. Ως θεός της θάλασσας, ο Ποσειδώνας ταξίδευε με το χρυσό άρμα του πάνω στα κύματα, που άνοιγαν χαρούμενα στο πέρασμά του, ενώ γύρω του έπαιζαν τα δελφίνια. Με την τρίαινά του μπορούσε τόσο να δημιουργεί τρικυμίες όσο και να ηρεμεί τα νερά.
Θεωρούνταν προστάτης των ναυτικών και των ψαράδων και του προσφέρονταν θυσίες και επικλήσεις για τη σταθερότητα του εδάφους και την ασφάλεια των κτιρίων, ενώ τιμούνταν και με ιπποδρομίες. Ως κυβερνήτης των Ιχθύων, ο Ποσειδώνας, αναμφίβολα, είναι ένας από τους δυνατότερους θεούς στον οποίο έλαχε το βασίλειο της Θάλασσας για να εξουσιάζει. Παρόλα αυτά, δεν έπαψε ποτέ να διεκδικεί από τον Δία τον βασίλειο των ουρανών, καταστρώνοντας διάφορα σχέδια, πάντα με την βοήθεια και των άλλων θεών.
Οσο και να ήθελαν, όμως, να πάρουν την εξουσία από το Δία, δεν τα κατάφεραν ποτέ. Ο Ποσειδώνας κάνει τον Ιχθύ μεταβλητό ζώδιο και έτσι γίνεται ιδιαίτερα επικοινωνιακός, δεκτικός και συμπονετικός, αν και παράλληλα, ανυπόμονος, δίχως να μπορεί να ανεχτεί πολλές δύσκολες και ευαίσθητες καταστάσεις.
