Η Γη διαγράφει έναν φαινομενικό κύκλο γύρω από τον Ήλιο, με φόντο τους αστερισμούς που λάμπουν στον νυχτερινό ουρανό. Το σύνολο της περιφέρειας αυτού του κύκλου χωρίζεται σε δώδεκα τμήματα - σταθμούς τροχιακής παρατήρησης, οι οποίοι είναι γνωστοί με το όνομα «ζωδιακός κύκλος». Όταν αναφερόμαστε στο ζώδιό μας, αυτό που εννοούμε είναι απλώς σε ποιον αστερισμό του ζωδιακού βρισκόταν ο Ήλιος την στιγμή της γέννησής μας. Ο κύκλος του ζωδιακού συνιστά ένα εν γένει σταθερό πλαίσιο αναφοράς που καταλαμβάνει όλο το πλάτος και μήκος της ζώνης εκείνης της ουράνιας σφαίρας, την οποία ονομάζουμε εκλειπτική.
Ο ζωδιακός μπορεί να θεωρηθεί ως μια σταθερή διάταξη αστερισμών σε σχέση με τα δώδεκα τμήματα στα οποία διαιρείται η τροχιά της Γης. Προκειμένου να ασχοληθούμε με τον κλάδο της Ιατρικής Αστρολογίας, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι οι δώδεκα αστερισμοί του ζωδιακού αντιστοιχούν σε δώδεκα μείζονα μέρη του ανθρώπινου σώματος, και ότι καθένα από αυτά τα μέρη βρίσκεται κάτω από την επίδραση του αστερισμού στον οποίο αντιστοιχεί. Για παράδειγμα, ο Κριός ελέγχει το κεφάλι και το πρόσωπο, ο Ταύρος τον λαιμό, εσωτερικά και εξωτερικά, ο Καρκίνος την περιοχή του στήθους. Η θέση που καταλαμβάνει κατά την περιφορά του κάθε πλανήτης στην ζώνη της εκλειπτικής καθορίζει και το είδος της επιρροής ή ενέργειας, με την οποία ο πλανήτης αυτός χρωματίζει τον εκάστοτε ζωδιακό αστερισμό στον οποίο βρίσκεται.
Για παράδειγμα, ο Ήλιος μέσα στον ζωδιακό αντιπροσωπεύει την ζωτικότητα. Όταν την άνοιξη μπαίνει στον αστερισμό του Κριού, ενεργοποιεί το μέρος του σώματος το οποίο κυβερνά ο Κριός, δηλαδή το κεφάλι. Αποτέλεσμα αυτού είναι αφθονία ιδεών και μια πολλά υποσχόμενη προοπτική. Ωστόσο, αν συμβαίνει στο ίδιο διάστημα να βρίσκεται και ο Άρης στον Κριό, τότε λέμε ότι ο Ήλιος «καίγεται» από την ενέργεια του Άρη, πράγμα το οποίο πρακτικά μεταφράζεται σε πάρα πολύ έντονη δραστηριοποίηση, η οποία είναι πολύ πιθανόν να εκδηλώνεται ως θυμός, πονοκέφαλοι και φλεγμονές σε οποιοδήποτε μέρος του κεφαλιού. Όλα αυτά τα συμπτώματα αναφέρονται ως πλανητική επιρροή.
Η αστρολογία, η οποία έχει ως επίκεντρο το μεμονωμένο άτομο εξετάζει τις εξής δύο βασικές παραμέτρους:
α. Την βασική γεωμετρική δομή του χώρου, στο κέντρο του οποίου βρέθηκε το άτομο κατά την γέννησή του.
β. Όλα τα ουράνια σώματα, τα οποία πέρασαν μέσα από αυτόν τον χώρο σε όλη την διάρκεια της μέχρι τώρα ζωής του κάθε ατόμου, μαζί με τις διαρκώς μεταβαλλόμενες μεταξύ τους σχέσεις, τις οποίες ονομάζουμε «όψεις», ή γωνίες μεταξύ των πλανητών. Από αυτήν την άποψη, το μεμονωμένο άτομο αποτελεί τον πλέον δυναμικό παράγοντα, όσον αφορά τις αλληλεπιδράσεις με το εξωτερικό περιβάλλον.
Το γενέθλιο ωροσκόπιο αποτελεί τον θεμέλιο λίθο όλης της προσέγγισής μας στην Ιατρική Αστρολογία, γιατί αποτελεί την εκ γενετής παρακαταθήκη των όποιων τάσεων θα εκδηλωθούν στην μετέπειτα πορεία ζωής του ατόμου. Η μελέτη των προχωρημένων θέσεων των πλανητών σε σχέση με τον γενέθλιο χάρτη αποκαλύπτει τις παραμέτρους που καθορίζουν τις μελλοντικές αλλαγές, είτε θετικές, είτε αρνητικές. Η τρέχουσα διάταξη των πλανητών, καθώς αυτοί καταλαμβάνουν διάφορες θέσεις στο γενέθλιο ωροσκόπιο κατά την κίνησή τους, καθορίζει το είδος εκείνο των δυναμικών παραγόντων, οι οποίοι σηματοδοτούν την εκδήλωση διαφόρων συμβάντων ή ασθενειών. Ως εκ τούτου, ο γενέθλιος χάρτης αποτελεί το πλεόν σημαντικό αντικείμενο μελέτης από την πρώτη στιγμή της ενασχόλησής μας με την Ιατρική Αστρολογία, διότι αποτελεί τον πυρήνα, από τον οποίον προκύπτει το σύνολο των σχετικών μας αστρολογικών ερμηνειών.
Η μελέτη του γενέθλιου ωροσκοπίου περιλαμβάνει, ακόμη, την εξέταση ενός κάθετου άξονα αναφοράς, ο οποίος είναι γνωστός ως «ορίζων» ή «μεσημβρινός». Όταν ένα ανθρώπινο ον γεννιέται το περιστοιχίζουν από παντού διάφορα ουράνια σώματα, τα οποία μπορεί να βρίσκονται πάνω από την γραμμή του ορίζοντα και να είναι ορατά, ή κάτω από αυτήν και να είναι αόρατα.
Κάθε άνθρωπος διαθέτει μία σπονδυλική στήλη, η οποία στην όρθια θέση στοχεύει προς τα πάνω, στον ουρανό, και αυτό το κάνει κάθε μέρα σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον καθώς η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της. Οι κάθετες γραμμές των μεσημβρινών, οι οποίες περνούν και από τους δύο πόλους, διαιρούνται σε δώδεκα οίκους, οι οποίοι καθορίζονται τόσο από τον Ανατέλλοντα αστερισμό (Ωροσκόπο) όσο και από τον Δύοντα (Descendant).
Οι αστερισμοί του ζωδιακού και οι διαχωριστικές γραμμές των οίκων, οι όποιοι τέμνουν κάθετα τους αστερισμούς αντιπροσωπεύουν δύο θεμελιωδώς διαφορετικά σύνολα επιρροών και ερμηνειών. Ο οριζόντιος άξονας του ζωδιακού κύκλου αντιπροσωπεύει την συνείδηση και τις θέσεις των διαφόρων οργάνων, οι οποίες αποκαλούνται κυριότητες (rulerships), βάσει της ανθρώπινης ανατομίας. Ο κάθετος άξονας των οίκων αντιπροσωπεύει την δυναμική ή την εκδήλωση των διαφόρων πλανητικών επιρροών στο υλικό επίπεδο καθώς και τους περιβαλλοντικούς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν την υγεία κάποιου.
Αναφορικά με την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου, το πρώτο στοιχείο που εξετάζουμε είναι η θέση του Ήλιου και οι όψεις που κάνει με τους άλλους πλανήτες. Εάν μιλούσαμε με όρους του ηλεκτρισμού, το ηλιακό ζώδιο αντιπροσωπεύει το ποσό της τάσης που μπορεί να παραγάγει το σώμα. Όταν βρίσκεται στα ζώδια της φωτιάς, ο Ήλιος είναι σε έξαρση και καίει με την μεγαλύτερη λαμπρότητα. Στα ζώδια του αέρα, ο Ήλιος καίει καλά, εφόσον όπου υπάρχει αέρας (οξυγόνο) υπάρχει και φωτιά. Το στοιχείο του νερού είναι πιο πυκνό και σβήνει την φωτιά, καθώς ο Ήλιος που βρίσκεται στα ζώδια του νερού είναι εξασθενημένος, ιδίως στον Καρκίνο και τους Ιχθύς.
Στα γήινα ζώδια, τα οποία αντιπροσωπεύουν την πλέον πυκνή ύλη, ο Ήλιος χαρίζει κατά κύριο λόγο δυνάμεις αντοχής παρά ζωτικότητας, καθώς αυτά απορροφούν και ελευθερώνουν την ενέργεια με πιο αργούς ρυθμούς. Συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με την καύση του λιθάνθρακα, ο οποίος χρειάζεται τεράστιες χρονικές περιόδους για να σχηματιστεί, πιάνει φωτιά δύσκολα, αλλά από την στιγμή που θα ανάψει, καίει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα ζώδια με βάση το στοιχείο στο οποίο ανήκει το καθένα κατατάσσονται ως εξής:
Φωτιά: Κριός, Λέων, Τοξότης
Νερό: Καρκίνος, Σκορπιός, Ιχθύς
Αέρας: Δίδυμοι, Ζυγός, Υδροχόος
Γη: Ταύρος, Παρθένος, Αιγόκερως
Η Σελήνη ρυθμίζει τον ρυθμό ροής της ενέργειας του σώματος, καθώς και την περιοδικότητα ή μη της ροής αυτής. Ο τρίτος σημαντικός υπό εξέταση παράγοντας μετά τον Ήλιο και την Σελήνη, είναι ο Ωροσκόπος, ή αλλιώς η θέση στην οποία βρισκόταν ο μεσημβρινός της ηλιακής ανατολής την χρονική στιγμή της γέννησης κάποιου. Στον ηλεκτρισμό, για παράδειγμα, έχεις τρεις παράγοντες, πρώτον,τον αριθμό των βολτ, ο οποίος δηλώνει το ποσό της διαθέσιμης ελεύθερης ηλεκτρικής ενέργειας, δεύτερον, τον αριθμό των αμπέρ, ο οποίος δηλώνει τον ρυθμό ροής της ενέργειας αυτής στην μονάδα του χρόνου και τρίτον, την αντίσταση, την οποία προβάλει ο εκάστοτε αγωγός της ηλεκτρικής ενέργειας. Στην περίπτωσή μας, ο Ωροσκόπος αντιπροσωπεύει την κακή ή καλή αγωγιμότητα της ενέργειας από τον Ήλιο και την Σελήνη. Έτσι, λοιπόν, στο ανθρώπινο σώμα υπάρχει ο μεταβολισμός των κυττάρων και των οργάνων, ο οποίος καθορίζεται από το ηλιακό ζώδιο και την εποχή του έτους, η μεταβολική διαδικασία της πρόσληψης των θρεπτικών στοιχείων και της αποβολής των βλαβερών ουσιών, η οποία καθορίζεται από το ζώδιο στο οποίο βρίσκεται η Σελήνη, και η εν γένει ροή της ζωτικής ενέργειας, όπως αυτή καθορίζεται από τον Ωροσκόπο.
Διαβάστε το Μέρος Β' εδώ 
