Θερινό Ηλιοστάσιο - Η Πρωτοχρονιά των αρχαίων

Υποδεχόμαστε το Θερινό Ηλιοστάσιο μέσα στην αρμονική κυκλικότητα του Ήλιου. Η ημέρα που εγκαινιάζεται επίσημα η έναρξη του καλοκαιριού και ο χρυσός Ήλιος χαϊδεύει τη Γη για περισσότερες ώρες από οποιαδήποτε άλλη ημέρα του χρόνου, είναι το Θερινό Ηλιοστάσιο, το οποίο λαμβάνει χώρα φέτος στις 21 Ιουνίου!

Η λατρεία του θεού Ήλιου
Η λατρεία του Ήλιου, συνιστά μια από τις πιο αρχετυπικές μορφές της εσωτερικής αλήθειας του ανθρώπου. Στις κοινωνίες των πρώτων γόνων της ανθρωπότητας, ναό αποτελούσε το ίδιο το ανθρώπινο σώμα, όπου μέσα από τις πύλες του, τα μάτια, η παρατήρηση του Ήλιου και της διαδοχής των εποχών, σηματοδοτούσαν και το χρονικό ορόσημο για τα πλούσια δώρα της φύσης που προσέφερε ή και βλάσταινε στα κρύφια της η μητέρα Γαία.

Στον αέναο αυτό φυσικό κύκλο, τόσο η παρουσία του Ήλιου, όσο και η απουσία του από το ουράνιο στερέωμα, είχε ήδη από την αρχαιότητα, τεράστια επίδραση όχι μόνο στη φύση αλλά και στον ψυχισμό του ανθρώπου. Την εποχή του θέρους, στα Ελευσίνια Μυστήρια εορταζόταν η ανάσταση της Περσεφόνης, της ψυχής δηλαδή του Κόσμου, η ιερή κόρη της θεάς Δήμητρας, μητέρας του κόσμου - κόσμημα όπως διόλου τυχαία τον είχε ονοματίσει ο Πυθαγόρας. Μέσα στην καρδιά της έναρξης του καλοκαιριού, όπου η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου, το Θερινό Ηλιοστάσιο, φώτιζε τις ψυχές των μυστών, εορταζόταν η χρυσή Πρωτοχρονιά του αρχαίου κόσμου και ο «θερισμός των ανταμοιβών».

Φυσική και μεταφυσική ακολουθία του Ήλιου στο Θερινό Ηλιοστάσιο
Στη μεταφυσική συμβολική ερμηνεία, ο λαμπερός Τιτάνας Ήλιος, δωρίζοντας το φως του στην αδελφή του Σελήνη, αποτελεί το σύνορο μεταξύ δύο πραγματικοτήτων: της φωτεινότητας της ζωής και την «ταυτότητα» του ψυχισμού του ανθρώπου, και της κρυφής, σκοτεινής φύσης της νύχτας και της «πνευματικότητας» του ανθρώπου αντίστοιχα.

Στον ορατό –κοσμικό δηλαδή- Ήλιο, λατρεύουμε τον «αόρατο Ήλιο», ο οποίος δίνει το φως του στη Σελήνη, σε όλους τους αστερισμούς αλλά και τον ίδιο τον φυσικό Ήλιο. Το φως λοιπόν που λάμπει πίσω από το φαίνεσθαι, είναι στην πραγματικότητα το φως που λάμπει μέσα στο εσωτερικό του ανθρώπου, η πνευματικότητα. Κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο, που ο φυσικός Ήλιος δεσπόζει, κάνοντας τη μεγαλύτερη σε διάρκεια εμφάνισή του στον ουρανό, ξεκινά η αρχή του νέου ηλιακού έτους αλλά και η αρχή του μεταφυσικού μονοπατιού της ανθρώπινης ψυχής. Συνεπώς, κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο, το άτομο βρίσκεται ακόμα στην αρχή της ψυχικής του εξέλιξης. Αντίθετα, στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο που η παρουσία του αισθητού Ήλιου έχει τη μικρότερη διάρκεια από όλες τις ημέρες του χρόνου, συντελείται η ιερή ολοκλήρωση της ψυχικής εξέλιξης.

Από την αρχαιότητα έως και σήμερα, ο φυσικός Ήλιος είναι άμεσα συνδεδεμένος με τη λατρεία του θεού Απόλλωνα, κοσμώντας όχι μόνο το χρυσό στέμμα του αλλά χαρίζοντας το φως του και στην αδελφή του Αρτέμιδα, μια από τις διαστάσεις της τρισυπόστατης θεάς Σελήνης: «Όταν είναι πάνω από τη γη είναι Σελήνη Εκάτη· όταν είναι μέσα της, Άρτεμις· όταν είναι από κάτω της, Περσεφόνη». Η Αρτέμιδα, το εσωτερικό φως, με τις ιδιότητές της εξωτερικεύει και κάνει ορατή στη γη τη λάμψη της Σελήνης, το λαμπρότερο άγαλμα του αρχέγονου νυκτερινού ουρανού.

Τα έθιμα του Ηλιοτρόπιου από το χθες στο σήμερα
Η μεγάλη γιορτή του ζωοδότη Ήλιου που συνδέεται με τη φωτιά, είναι φυσικό επόμενο, εθιμοτυπικά να εορτάζεται με διάφορα πυρολατρικά έθιμα. Έχοντας λάβει μέρος η ίδια προσωπικά, σε συνολικά 39 πυροβασίες κατά τις τέσσερις μεγαλύτερες φυσικές εορτές του χρόνου, ήτοι Ισημερίες, Φθινοπωρινή και Εαρινή, όπως και Ηλιοστάσια, Θερινό και Χειμερινό, παραθέτω εδώ χωρίς φόβο, με πάθος, τη δική μου υπερβατική εμπειρία στην επαφή μου με τη φωτιά. Η αίσθηση που υπάρχει όταν το γυμνό πέλμα έρχεται σε επαφή με τα πυρωμένα κάρβουνα είναι αυτή του δροσερού χιονιού που καίει και δροσίζει ταυτόχρονα. Δε σας κρύβω πως την πρώτη φορά θεώρησα πως τα πέλματά  μου θα έμεναν για πάντα στη μητέρα γη. Σας πληροφορώ πως έπειτα από το πέρας της πρώτης μου τελετουργικής πυροβασίας, ούτε καν είχαν αλλάξει χρώμα. Από τον Όλυμπο, στην Κρήτη, στη Θράκη και σε πολλά ιερά μήκη και πλάτη της χώρας μας, έχω συναντήσει δεκάδες ανθρώπους που είχαν ακριβώς την ίδια αίσθηση. Εξαγνισμός, κάθαρση, ψυχική ανάταση, υπέρβαση.

Στην Αρχαία Ελλάδα τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου, οι νέοι όταν ήθελαν να επισφραγίσουν τον έρωτά τους, πηδούσαν πάνω από τις φλόγες τρεις φορές, ανταλλάσσοντας ερωτικούς όρκους, ενώ στη συνέχεια περνούσαν πάνω από τα πυρωμένα κάρβουνα για να εξαγνίσουν τον εσωτερικό τους κόσμο και να θωρακίσουν τον ψυχισμό τους για το νέο ηλιακό έτος.

Το έθιμο αυτό, απλώνει τις ρίζες του έως σήμερα και εορτάζεται στις ημέρες μας με τη γιορτή του Κλήδωνα, όπου Κλήδων σημαίνει οιωνός. Το στοιχείο της ερωτικής μαντείας τις ημέρες του Θερινού Ηλιοστασίου είναι έντονο και απαραίτητα εργαλεία αποτελούν ένα πήλινο σκεύος γεμισμένο με το λεγόμενο αμίλητο νερό, φρούτα για προσφορά στο θεό Ήλιο και προσωπικά μικροαντικείμενα νεαρών κοριτσιών που περιμένουν να τους φανερωθεί μέσα στο νερό το ριζικό τους, η μορφή δηλαδή των νέων που θα παντρευτούν.  Παράλληλα, μικροί και μεγάλοι πηδούν πάνω από τη φωτιά όπως και στα αρχαία χρόνια, κάνοντας ευχές για καλή υγεία και απαλλαγή από το κακό. Όσο πιο πάνω δε πηδούν από τις φλόγες, τόσο πιο πολύ αναμένουν τη νέα σοδειά να καρποφορήσει.  

Τα τέσσερα στοιχεία στο Θερινό Ηλιοστάσιο
Μέσα στο Θερινό Ηλιοστάσιο, τον πυρήνα του καλοκαιριού, το φυσικό στοιχείο του πυρός, είναι αυτό που θερμαίνει ερωτικά την εσθήτα μας, φωτίζοντας παράλληλα τον ψυχικό μας κόσμο για να διανύσει άφοβα το ιερό μονοπάτι προς το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και την αθανασία.

Στα όρη, ο πανυπέρτατος Ήλιος, με τα ηχοχρώματα του φυσικού στοιχείου του αέρα, σκορπάει τις στοργικές ακτίνες του, δίνοντας πνοή και ζωή στα δέντρα, στα άγρια ζώα και πτηνά και σε όσους παίρνουν ακόμα τα βουνά με φυσικό τρόπο.

Στους κάμπους, ο Ήλιος χαιδεύει και γονιμοποιεί τα ριζώματα της μήτρας του στοιχείου της γης, σχηματίζοντας υπέροχα κόκκινα χαλιά από παπαρούνες, το σύμβολο της κόρης Περσεφόνης, της ψυχής του Σύμπαντος κόσμου. Την ίδια ώρα τα ηλιοτρόπια έχουν την τιμητική τους και κατά την άνθησή τους μέσα στην καρδιά του κύκλου του καλοκαιριού, παρατηρείται όπου γης, μια εντυπωσιακή αλληλεπίδραση με τα θαλάσσια ύδατα η οποία συντελεί στη δημιουργία του φαινομένου της παλίρροιας.  Αξίζει να σημειωθεί πως το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται τις ημέρες του θερινού Ηλιοστάσιου και κατά την άνθηση του νυχτολούλουδου, όταν δροσερά έλκεται και φωτίζεται από τη λάμψη της Σελήνης.

Το στοιχείο του ύδατος είναι αυτό που λαμβάνει την πιο μεταμορφωτική διάσταση, καθώς τη νύχτα του Θερινού Ηλιοστασίου, στη μαγική παλέτα του Ουρανού, επιτελείται ταυτόχρονα και η μεγάλη ανατολή του Σείριου. Κατά την επιτολή του μεγάλου μάντη Σείριου, στη θάλασσα το ύδωρ για λίγα δευτερόλεπτα γίνεται γλυφό, ενώ στην παρατήρησή του μας φανερώνει όλα τα μυστικά της χρονιάς που έρχεται. Εάν λοιπόν θέλεις να μάθεις την πορεία σου για τον νέο έτος, συμβουλέψου τον προσωπικό σου αστρολόγο στο 14780 ή στο 900 90980 αν καλείς από Κύπρο, κοιτώντας παράλληλα ψηλά.

Καλή και γόνιμη ψυχική χρονιά Μητέρα Γη!