Το
όνομα Κρόνος προέρχεται από το αρχαίο κορός νους που σημαίνει καθαρός
νους. Έρχεται κι από τη λέξη χρόνος, γιατί ήταν παιδί του Ουρανού και
της Γης, και ο χρόνος φτιάχτηκε από τη γη κι απ’ τα άστρα του ουρανού,
και τον μετρούσαν οι άνθρωποι από τότε με τα ημερονύκτια και τους μήνες.
Ο Ορφικός ύμνος δείχνει τον συσχετισμό του με τον χρόνο αποκαλώντας
τον ‘Κρόνε γεννήτορα των αιώνων’.
Ο Χρύσιππος αναφέρει ότι ονομάστηκε Κρόνος, γιατί συμβολίζει την
έκκριση όλων των κάθυγρων όντων και είναι η μίξη του αρσενικού με το
θηλυκό.
Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι ονομάστηκε Κρόνος επειδή ήταν ο πρώτος
που επέβαλε σε Κρίση τους θεούς.
Και πράγματι επέβαλε κρίση στους θεούς όταν επαναστάτησε απέναντι
στον πατέρα του Ουρανό και μην αντέχοντας τη σκληρότητα του, του
ακρωτηρίασε τα γεννητικά όργανα σαν μια πράξη εξέγερσης και τιμωρίας
πάνω στους χαοτικούς νόμους που είχε επιβάλει και ο Κρόνος θέλησε να
τους σταματήσει μια για πάντα, αφού ο πατέρας του δε θα μπορούσε πλέον
να τεκνοποιήσει.
Έτσι το δρεπάνι έγινε μια για πάντα το σύμβολο του.
Κ - ΟΥΡΑΝΟΣ = Κ – ( ΟΥ )-Ρ- ( Α )- ΝΟΣ = Κ – ( Ο Υ ) – Ρ – Ο – Ν Ο Σ
. Το Α μετατράπηκε σε Ο. Το Κ σαν αρχικό μπροστά στον Ουρανό,
δείχνει το απότομο κόψιμο του. Κ= κόπτω, σταματώ. Κρόνος = Αυτός που
έκοψε τον Ουρανό.
Στην παγκόσμια Αστρολογία ο Κρόνος έχει την Λατινική ονομασία
Saturn που προέρχεται από την ελληνική λέξη Κορεσθείς = Satur στα
λατινικά (ο Κρόνος κορέσθηκε αφού έφαγε τα παιδιά του). Επίσης στους
Δειπνοσοφιστές εμφανίζεται η ελληνική εορτή των Σατουρναλίων.
Επέβαλε λοιπόν την τάξη ο Κρόνος όπως θεωρούσε, αφού προηγουμένως
ξεπάστρεψε και όσους Τιτάνες του έφερναν εμπόδιο στην εξουσία του, και
παντρεύτηκε την αδερφή του τη Ρέα. Η προφητεία όμως της μάνας του Γαίας
και η κατάρα του πατέρα του Ουρανού, ότι θα του πάρει την εξουσία κάποιο
αρσενικό παιδί του, τον έκαναν να καταπίνει κάθε αρσενικό παιδί του
μόλις γεννιόταν. Όταν γεννήθηκε ο Δίας, η Ρέα με τέχνασμα του έδωσε να
καταπιεί ένα λιθάρι κι έτσι ο Δίας σώθηκε, έσωσε τα αδέλφια του και
έγινε ο πατέρας όλων.
Ο Κρόνος είναι ο κυβερνήτης του Αιγόκερω που στόχος του πάντα
είναι να αναρριχηθεί στις ανώτατες κορυφές της κοινωνίας πράγμα που το
κάνει με κόπο και προσήλωση ως αποτέλεσμα των κανόνων που επιβάλλονται. Ο
Αιγόκερως όμως είναι και το ζώδιο του μύστη καθώς ο Κρόνος είναι αυτός
που τελικά οδηγεί στην εσωτερική θέαση και διαποτίζει την ύλη από θεϊκό
φως.
Είναι πολύ απλοϊκό να πούμε ότι ο Κρόνος είναι ο κακός πλανήτης που
μας φέρνει μόνο δυστυχία και σκληρότητα. Θα λέγαμε ότι αυτό που κάνει
κυρίως είναι να μας μάθει ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς πειθαρχεία,
νόμους, δυσκολία, χρόνο και κόπο. Ότι για να μπορούμε να έχουμε εξουσία –
την εξουσία του εαυτού μας κυρίως - θα πρέπει να μάθουμε ότι το καθετί
υπόκειται σε νόμους και συγκεκριμένες λειτουργίες.
Ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο, κι ότι ο ήλιος αιώνες των αιώνων τώρα
ανατέλλει και δύει από το ίδιο σημείο, τα πάντα είναι δομημένα με μια
υπέρτατη σοφία στο σύμπαν, και με την ίδια δομημένη σοφία οφείλουμε να
ακολουθούμε κι εμείς οι άνθρωποι συγκεκριμένους νόμους και κανόνες,
νόμους όχι μόνο ανθρώπινους αλλά κι αρχέτυπους, για να είμαστε στο δρόμο
που θα μας δώσει αρμονία κι ευτυχία.
Αυτή η γνώση του ότι ο χρόνος μας είναι περιορισμένος κι ότι δεν θα
είναι για πάντα, ότι ο χρόνος έχει εξουσία και κυριαρχεί, είναι η γνώση
του Κρόνου. Ο έλεγχος επίσης είναι απαραίτητος, χωρίς έλεγχο τα πάντα
γύρω μας μετατρέπονται σε χάος.
Ο Κρόνος δείχνει ότι πριν απ’ όλα και πάνω απ’ όλα, τα πάντα είναι
οι σχέσεις μας με τους άλλους και το πως εναρμονίζονται οι αντιθέσεις
μαζί τους. Το να ελέγχουμε τον εαυτό μας, όχι με την έννοια της
καταπίεσης αλλά με την έννοια του να ανακαλύψουμε το ποιοι είμαστε
πραγματικά, ποια είναι τα όρια μας και τα όρια των άλλων, είναι η
σημαντική διδασκαλία του Κρόνου που μας οδηγεί στον πραγματικό Νόμο της
ανθρώπινης ολοκλήρωσης μας.
