Το Πάσχα είναι η πιο σημαντική γιορτή στον Χριστιανισμό και γιορτάζει τα πάθη, τη Σταύρωση, τον θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Καθώς είναι μία από τις ιερότερες χριστιανικές γιορτές, η γιορτή του Πάσχα συνδέεται με μια σειρά από παραδοσιακά σύμβολα. Τα περισσότερα από αυτά τα σύμβολα του Πάσχα χρονολογούνται πριν από τον Χριστιανισμό και είναι απομεινάρια του αρχαίου παγανιστικού συμβολισμού. Κάθε ένα από αυτά τα σύμβολα έχει σχέση με τη Σταύρωση και την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Και επειδή το Πάσχα προαναγγέλλει την έλευση της Άνοιξης, τα σύμβολα συνδέονται με τη γονιμότητα, την αγνότητα και την ειρήνη.
Αλλά προτού αναλύσουμε τη βαθιά σημασία των συμβόλων του Πάσχα έχετε αναρωτηθεί γιατί η ημερομηνία του Πάσχα αλλάζει κάθε χρόνο; Και πώς καθορίζεται αυτή η ημερομηνία; Σύμφωνα με τη χριστιανική θρησκεία, το Πάσχα είναι η μέρα που γιορτάζει την Ανάσταση του Ιησού Χριστού μετά το θάνατό Του στο Σταυρό. Το Πάσχα πέφτει στο τέλος των 40 ημερών της Σαρακοστής και είναι πάντα η Κυριακή μετά την Μεγάλη Παρασκευή. Αλλά πώς καθορίζεται η συγκεκριμένη ημερομηνία κάθε χρόνο;
Το Συμβούλιο της Νίκαιας το 325 μ.Χ. καθόρισε την επίσημη ημερομηνία του Πάσχα. Η εαρινή ισημερία πέφτει στις 20 ή 21 Μαρτίου ανάλογα με την ώρα ζώνης. Στη συνέχεια αναζητάμε την ημερομηνία της πρώτης πανσελήνου μετά την 20η ή 21η Μαρτίου. Η πρώτη Κυριακή μετά την ημερομηνία αυτή καθορίζει την Κυριακή του Πάσχα. Η πρώτη Πανσέληνος μετά την Ισημερία αλλάζει κάθε χρόνο, έτσι αλλάζει και η ημερομηνία του Πάσχα ως αποτέλεσμα. Αυτός είναι ο λόγος που η ημερομηνία του Πάσχα είναι διαφορετική κάθε χρόνο.
Ποια είναι όμως η βαθύτερη σημασία των συμβόλων της γιορτής του Πάσχα;
Ας δούμε μερικά από τα σύμβολα αυτής της γιορτής
Ένα από τα παλαιότερα σύμβολα της άνοιξης και του Πάσχα είναι το αυγό. Το ωοειδές σχήμα του αυγού μοιάζει με μια σταγόνα βροχής και ένα σπόρο που και τα δυο είναι σημαντικά στοιχεία για τη ζωή. Το ίδιο το αυγό υπόσχεται μια νέα ζωή όπως τα πουλιά και πολλά άλλα ζώα εκκολάπτονται από τα αυγά. Στην αρχαία Ελλάδα, την Κίνα και τη Ρώμη, τα αυγά δίνονταν ως δώρα την άνοιξη. Οι Πέρσες, οι Ινδουιστές και οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ο κόσμος ξεκίνησε από ένα αυγό. Στην Πολωνία και τη Ρωσία, έφτιαχναν περίτεχνα σχέδια πάνω στα πασχαλινά αυγά. Στην Αγγλία, τα μέλη των βασιλικών οικογενειών έδιναν ο ένας στον άλλο χρυσά αυγά ως πασχαλινά δώρα τον Μεσαίωνα. Αυτά τα αυγά είναι ανεκτίμητης αξίας και τώρα βρίσκονται μόνο σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Στην Αμερική, τα παιδιά διακοσμούσαν τα αυγά τους με τη χρήση βαφών από φυσικά υλικά, όπως φρούτα.
Οι Κέλτες πίστευαν στα καλά και τα κακά πνεύματα. Πίστευαν ότι τα κακά πνεύματα είχαν συλλάβει το θεό Ήλιο και αυτός ήταν ο λόγος που ήταν χειμώνας. Κάθε αρχή της άνοιξης, άναβαν τεράστιες φωτιές για να φοβίσουν και να διώξουν τα κακά πνεύματα στην προσπάθειά τους να απελευθερώσουν τον Ήλιο. Αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει και σήμερα σε μερικές χώρες, όπως στη Γερμανία και το Βέλγιο. Αυτές οι φωτιές αντιπροσωπεύουν το φως που έρχεται στον κόσμο μέσω του Χριστού. Το κερί επίσης θεωρείται σύμβολο του φωτός του Χριστού.
- Ο ΚΡΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
Στα αρχαία Ελλάδα, οι άνθρωποι πίστευαν ότι η κόρη της θεάς Δήμητρας, η Περσεφόνη, απήχθη ενώ μάζευε ναρκίσσους. Είχε τη δυνατότητα να επισκεφθεί τη μητέρα της μόνο κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού. Οι Έλληνες πίστευαν ότι αυτό έκανε τη Δήμητρα πολύ χαρούμενη και έκανε να ανθίζουν τα λουλούδια. Πίστευαν ότι ο χειμώνας προκαλείται από τη θλίψη της, όταν η κόρη της έφευγε μακριά και πάλι. Αυτό το λουλούδι κατείχε έτσι μια ιδιαίτερη σημασία για τους αρχαίους Έλληνες. Ο νάρκισσος είναι επίσης το αγαπημένο λουλούδι του Πάσχα σε πολλά μέρη του κόσμου, λόγω των αρωματικών ανθέων του. Στην αρχαία Ρώμη, οι άνθρωποι πίστευαν ότι η θεά Flora έκανε να ανθίζουν τα λουλούδια. Γιόρταζαν λοιπόν τα Floralia, κάνοντας μεγάλες παρελάσεις, κρατώντας γιρλάντες από άνθη για να την τιμήσουν κάθε άνοιξη. Τα αγάλματα της θεάς Flora ήταν διακοσμημένα με λουλούδια. Ο κρίνος είναι επίσης ένα δημοφιλές λουλούδι του Πάσχα και σηματοδοτεί τη καθαρότητα της ψυχής του Χριστού. Έτσι, τα λευκά λουλούδια και ο κρίνος αντιπροσωπεύουν την ειρήνη και την ιερότητα, την αγνή νέα ζωή που έρχεται μέσα από την Ανάσταση του Ιησού.
Ο Σταυρός είναι το πιο σημαντικό σύμβολο της Χριστιανοσύνης, αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο αυτής της σημαντικής θρησκευτικής γιορτής. Ήταν επίσης ένα πολύ γνωστό σύμβολο πριν από την εποχή του Χριστού. Χρησιμοποιήθηκε ως διακριτικό γνώρισμα για τα ρούχα και τα κτίρια. Ωστόσο, όταν ο Ιησούς σταυρώθηκε, ο Σταυρός έγινε σύμβολο του πόνου. Στη συνέχεια, με την Ανάσταση του Χριστού, οι Χριστιανοί το είδαν ως σύμβολο της νίκης του Ιησού πάνω στο θάνατο. Το 325 μ.Χ., ο Κωνσταντίνος στο Συμβούλιο της Νίκαιας εξέδωσε επίσημο διάταγμα ο Σταυρός να είναι το επίσημο σύμβολο του Χριστιανισμού. Είναι το σύμβολο της ζωής επί του θανάτου. Ο Σταυρός συμβολίζει τη θυσία την οποία έκανε ο Ιησούς για την ανθρωπότητα. Μας υπενθυμίζει τη νίκη του Ιησού πάνω στο θάνατο και τη νέα ζωή και την ελπίδα που φέρνει αυτή η νίκη στην ανθρωπότητα.
Ήταν μια ρωμαϊκή συνήθεια να καλωσορίζουν τους επισήμους κουνώντας βάγια. Όταν ο Ιησούς έφτασε στην Ιερουσαλήμ την πρώτη Κυριακή των Βαΐων, οι άνθρωποι τον υποδέχτηκαν με βάγια στους δρόμους.
Ένας Ευρωπαϊκός θρύλος λέει ότι ο λαγός δεν μπόρεσε να κοιμηθεί όλη τη νύχτα για να παρακολουθεί τα άλλα ζώα. Έτσι έγινε σύμβολο της σελήνης και είναι συνδεδεμένος με το Πάσχα, επειδή η γιορτή του Πάσχα εξαρτάται από την Πανσέληνο. Το λαγουδάκι του Πάσχα επειδή είναι γόνιμο ζώο, γεννά πολλά μικρά την άνοιξη. Ως εκ τούτου, το λαγουδάκι θεωρείται σύμβολο της νέας ζωής. Αργότερα, οι πρώτοι Χριστιανοί το είδαν ως σύμβολο για την Ανάσταση του Χριστού. Στην Αγγλία, η θεά της Άνοιξης Eastre είχε ως σύμβολο ένα λαγό.
Το αρνί θυσιάζονταν ως προσφορά στο Θεό από τους Εβραίους, πολύ πριν τη γέννηση του Χριστού. Όταν πέθανε ο Ιησούς, ο ίδιος έδωσε τον εαυτό Του ως προσφορά προς το Θεό για τις αμαρτίες του κόσμου. Οι πρώτοι Χριστιανοί στη συνέχεια είδαν το αρνί ως σύμβολο του Ιησού και το χρησιμοποίησαν στη γιορτή του Πάσχα.
Με τις Πασχαλινές λαμπάδες γιορτάζουμε την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, τρεις μέρες μετά τη Σταύρωση. Οι Χριστιανοί συνδέουν τον Ιησού με το φως από τα κεριά, Τον αποκαλούν ως «το αιώνιο φως», που δείχνει το δρόμο στους Χριστιανούς από το θάνατο στη ζωή. Οι λαμπάδες συμβολίζουν τον κόσμο της ελπίδας και της ευημερίας, το δρόμο που οδηγεί από το σκοτάδι στο φως.
