Το θηρίο που μας βασανίζει - Διαχείριση συναισθημάτων

Το θηρίο που μας βασανίζει - Διαχείριση συναισθημάτων

Δεν υπάρχει χειρότερο θηρίο ικανό να κατασπαράξει τις σάρκες μας, από το συναίσθημα. "Τα βάσανα με γέρασαν" λένε οι άνθρωποι... Και είναι μια μεγάλη αλήθεια! Οι περισσότεροι έχουμε ακούσει και έχουμε πει αυτή την έκφραση, όμως το λέμε ασυναίσθητα, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τι πραγματικά σημαίνει και γιατί το λέμε.  Γιατί αν κάθε φορά που ακούγαμε αυτή την έκφραση την φέρναμε στο συνειδητό μας και την επεξεργαζόμασταν, θα είχαμε μάθει να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματα μας και να τα διαχειριζόμαστε θετικά.

Κάθε φορά που ακούμε τη λέξη συναίσθημα ο εγκέφαλός μας δίνει μια ερμηνεία, όπως "κάτι που μας κάνει να αντιδρούμε εσωτερικά" και μένουμε εκεί. Το ζητούμενο όμως είναι να φύγουμε από την επιδερμική ερμηνεία και να το νιώσουμε πραγματικά, κάτι όμως που αποφεύγουμε να κάνουμε για χίλιους δυο δικούς μας λόγους. Και απλά συνεχίζουμε να κάνουμε ό,τι έχουμε μάθει μέχρι σήμερα: το συναίσθημα μπαίνει κάτω από το χαλάκι και η ζωή συνεχίζεται στον ίδιο ανούσιο ρυθμό. Και τα καταπιεσμένα συναισθήματα γίνονται απωθημένα και τα απωθημένα γίνονται χαρακτήρας και ο χαρακτήρας γίνεται "πικρός" και πονάει και μας πονάει και τελικά μας γερνάει ή μάλλον μας κακογερνάει. Κι όλα αυτά γιατί δεν θέλουμε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα μας και αντί να τα καταπιέσουμε, να τα θεραπεύσουμε.

ΖΩΝΤΑΝΑ ΟΛΟ ΤΟ 24ΩΡΟ
Όλοι αναζητούμε το ίδιο πράγμα, σωστά;
Ίσως όχι τελικά…     
☎ Κάλεσε 14780 ή στείλε SMS με τη λέξη ΚΑΡΜΑ στο 54760 
☎ Από Κύπρο στο 900 90 980  ή με SMS στείλε Α1 στο 6699 

Κατανοώ ότι αυτό που μας μπερδεύει και μας απομακρύνει από την θεραπεία μας, είναι το συναίσθημα του άλλου. Το σημαντικό εδώ είναι να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε το συναίσθημα του άλλου, μόνο να το προκαλέσουμε (ακούσια ή εκούσια). Εμείς μπορούμε και πρέπει να ασχοληθούμε με τα δικά μας συναισθήματα. Ακούω συχνά ερωτήσεις που γυρίζουν γύρω γύρω από το γιατί δεν με αγαπάει, γιατί δεν με θέλει, γιατί μου φωνάζει. Και αν το καλοσκεφτούμε είναι εντελώς παράλογο, γιατί οι ερωτήσεις θα έπρεπε να είναι κάπως έτσι: Γιατί δεν μπορώ να τον/την κάνω να με αγαπήσει και να με θέλει; Γιατί του/της προκαλώ αυτή την αντίδραση;

Όμως δεν το κάνουμε και προσπαθούμε μάταια να διαχειριστούμε το συναίσθημα του άλλου, ενώ καλά-καλά δεν αναγνωρίζουμε το δικό μας. Τελικά η απάντηση που ψάχνουμε θα έπρεπε να έρχεται στην ερώτηση "γιατί με κάνει να νιώθω έτσι;" Και όταν βρούμε αυτή την απάντηση έχουμε βρει και τη θεραπεία. Η επόμενη ερώτηση που πρέπει να απαντηθεί είναι "το θέλω αυτό το συναίσθημα που μου προκαλεί;" Και μόλις απαντηθεί και αυτή η ερώτηση, τότε και μόνο τότε είναι ώρα δράσης.

Τελικά έχουμε αναρωτηθεί ποτέ τι σημαίνει η λέξη συν-αίσθημα; Είναι σύνθετη λέξη και υπάρχει λόγος. Το συν μπροστά από το αίσθημα δείχνει κάτι επιπλέον, κάτι δυνατό δηλαδή. Αλλά και κάτι που το νιώθουν δύο. Όμως, αφού είπαμε ότι τα συναισθήματα είναι ατομικά, τότε ποιος είναι ο άλλος που νιώθει μαζί μας μέσα από το σώμα μας και πότε κλαίει, πότε γελάει; Σίγουρα θα έχετε ακούσει το λαϊκό άσμα: αυτός ο άνθρωπος, αυτός, ήταν ο άλλος μου εαυτός". Ακριβώς αυτός είναι που συμπάσχει, ο άλλος μας εαυτός, ο ανώτερος εαυτός, η ψυχή μας. Που προσπαθεί με χίλιους τρόπους να μας κάνει να της δώσουμε σημασία και χρησιμοποιεί τα συναισθήματα για να επικοινωνήσει μαζί μας.

Τα συναισθήματα είναι κύματα που συνεχώς εκπέμπονται και λαμβάνονται από και προς όλους. Είναι μια μυστική γλώσσα επικοινωνίας. Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι να μάθουμε καλά αυτή την γλώσσα για να μπορούμε να επικοινωνούμε με τους άλλους χωρίς να πονάμε και χωρίς να τους πονάμε. Πες ναι σε ό,τι το μυαλό σου λέει όχι και μη φοβάσαι να ξύσεις την πληγή, γιατί το απόστημα που δεν αφαιρείται γίνεται μεγαλύτερο και δηλητηριάζει το σώμα και την ψυχή. Την εγχείρηση την κάνεις μια φορά και θεραπεύεσαι για πάντα! Και να θυμάσαι πως ό,τι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.

Το συναίσθημα μας κατευθύνει στις επιλογές μας,  δεν μας σκοτώνει. Όμως αν είναι "ακυβέρνητο καράβι" θα μας πάει στα βράχια, στις λάθος επιλογές που τελικά μας γέρνανε και μας σκοτώνουν σιγά σιγά. Η διαχείριση των συναισθημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση, είναι όμως εφικτή. Χρειάζεται δύναμη και έναν καλό φίλο. Και αν δεν έχεις κανέναν φίλο εύκαιρο, μην διστάσεις να με ψάξεις, θα κάνω ότι μπορώ να σε βοηθήσω να βρεις τη δύναμη σου.

ΕΥΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ